Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

fideicommissi N N

  • 1 fideicommissum

    bequest in form of request rather than command to heir (to act/pass on); trust

    Latin-English dictionary > fideicommissum

  • 2 fideicommissum

    fĭdĕĭcommissum, i, n. le fidéicommis, t. de droit (*ce qui est confié à la bonne foi*), la mission de l'exécuteur testamentaire. --- Suet. Claud. 23.
    * * *
    fĭdĕĭcommissum, i, n. le fidéicommis, t. de droit (*ce qui est confié à la bonne foi*), la mission de l'exécuteur testamentaire. --- Suet. Claud. 23.
    * * *
        Fideicommissum, fideicommissi. Vlpian. Ce dont nous avons charge d'autruy, pour la fiance qu'on ha de nostre preudhommie, sans autrement nous obliger. C'est aussi une espece de disposition de derniere volunté, par laquelle aucun est prié de faire ou bailler quelque chose, laquelle priere n'emportoit anciennement aucune contrainte jusques à ce que Cesar y pourveust.

    Dictionarium latinogallicum > fideicommissum

  • 3 adspirare

    домогаться, требовать, adsp. ad magistratum (1. 1 § 5 D. 3, 1);

    ad tutelam, curam (§ 13I. 1, 25);

    ad successionem (I. 3 C. 6, 58);

    ad petitionem fideicommissi (1. 11 C. 6, 42); противиться, adsp. contra inhibita (1. 5 C. 12, 60).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > adspirare

  • 4 convolare

    поспешно к чему-нибудь приступать: ad secundas nuptias (1. 9 C. 5, 17); прибегать к: conv. ad fideicommissi subsidium (1. 8 § 2 C. 6, 36), ad religionem (1. 11 C. 4, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > convolare

  • 5 deducere

    1) уводить, отводить, deduc. colonias s. colonos (1. 239 § 5 D. 50, 16. 1. 1 § 7. 8 D. 50, 15);

    deduci (in) domum, или просто, deduci, ввод жены в дом мужа (1. 5 § 10 D. 13, 6. 1. 5. D. 23, 2. 1. 68. 69 § 3 D. 23, 3. 1, 66 рг. D. 24, 1. 1. 13 § 8 D. 48, 5);

    deduci in hortos (1. 66 § l D. 34, 1).

    2) приводить, доводить, deduc. furem ad Praesidem (1. 58 § 1 D. 47, 2);

    deduci ad supplicium (1. 19 D. 48, 19);

    in vincula (1. 2 § 5 D. 49, 14); (1. 4 pr. D. 48, 4); (1. 10 D. 47, 9);

    deduci in servitutem (1. 7 pr. D. 41, 1), in servilem causam (1. 3 § 1 D. 4, 5), in assusationem (1. 9 C. 9, 2); (1. 78 pr. D. 3, 3);

    causa in conditione iurisiurandi deducta, дело зависит от подтверждения присягою (1. 39 D. 12, 2);

    in censum deduc. aliquid, представить что-нб. для оценки, как предмет имущества (1. 64 D. 41, 1);

    ad licitationem rem ded., довести до публичной продажи (1. 6 D. 10, 2);

    rem s. litem in iudicium deduc., предъявлять, подавать иск о чем, ходатайствовать (1. 12 D. 2, 14. 1. 66 D. 3, 3. 1. 31 § 2 D. 3, 5. 1. 22. 23 D. 26, 7. 1. 4. 11. § 7 D. 44, 2. 1. 1 C. 3, 9: здесь resin iudicium deducta = lis contestata); касательно отдельных предметов in iudicium deducere обозначает: делать предметом иска, in iudicium s. in iudicio deduci: сделатьься предметом исковаго притязания (1. 3 рг. D. 2, 10. 1. 17 D. 3, 5. 1. 30 D. 10, 2. - 1. 51 § 1 eod. 1. 18 D. 10, 3. -1. 28 § 4 D. 12, 2. - 1. 11 § 1 D. 19, 1); (1. 11 § 5 D. 44, 2); (1. 21 рг. eod. 1. 90 D. 45, I); тоже самое обозн. deducere, deduci in controversiam, in litem (1. 17 pr. D. 16, 3. 1. 31 § 1 D. 46. 2);

    deduci in actionem s. in actione (l. 27 § 3 D. 6, 1. 1. 7 § 14 D. 6, 2. 1. 37 D. 17, 2. 1. 13 pr. D. 40, 12), in petitionem (1. 7 § 5 D. 44, 2), in intentionem condemnationemve (1. 2 pr. D. 44, 1);

    deduci in causam s. in causa fideicommissi, сделаться предметом фидеикоммисса (1. 3 pr. D. 33, 7. 1. 15 § 6 D. 35, 2. 1. 25 § 3 D. 36, 1), in obligationem, сделаться предметом обязательства (1. 75 § 1. 8. 1. 109. D. 45,1);

    in stipulationem s. in stipulatum (1. 76 § 1. 1. 89. 103. 125. 136 eod.), in cautionem (1. 24 pr. D. 33, 2. cp. 1. 25 § 4 D. 22, 3), in aestimationem (1. 81 § 4 D. 30), in compensationem (1. 8. 15 D. 16, 2).

    3) вычесть, deducitur de peculio, si quid dominus servi nomine obligatus est (1. 9. 8 D. 15, 1);

    deduc. quod sibi debetur (1. 11 § 7 eod. 1. 36 pr. D. 5, 3). impensas (1. 38 eod.); (1. 36 § 5 eod. 1. 7 pr. D. 24, 3); (1. 46 pr. 1). 7, 1. 1. 1 § 4. 1. 3 § 1 1. 5. 6 § 1 D. 7, 2);

    fundum deducto usufr. dari iubere (1. 26 pr. D. 33, 2);

    deducto aere alieno (1. 125 D. 50, 16). Deductio, вычет, deductio impensarum (1. 41 § 1 D. 31);

    privilegium s. ius deductionis (1. 5 § 7 D. 14. 4. 1. 14 § 1 D. 15, 1);

    deductionem pati (1. 38 § 2 eod.), (Gai. IV. 65 - 68).

    4) (diducere), разделять (1. 3 § 2. 1. 5 § 1 D. 6, 1);

    in tres partes hereditatem ded. (1. 13 § 3 D. 37, 4).

    5) растянуть, ferri materies, quae facile deducatur ignibus (1. 1 C. 11, 9).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > deducere

  • 6 derogare

    1) отменить что-нибудь из закона, отменить часть закона, против. abrogare (Ulp. 1, 3. 1. 202 D. 50, 16. "Derogatur legi, cum pars detrahitur"); иногда обозн. совершенную отмену закона (1. 1 pr. D. 9, 2);

    derogatorius, отменительный (1. 2 pr. D. 25, 4).

    2) обессилить, прекратить, privatorum conventio iuri publico non derogat (1. 45 § 1 D. 50, 17. cf. 1. 42 D. 38, 1. 1. 13 C. 6, 23); (1. 6 C. 4, 38. 1. 2 C. 5, 18. 1. 2 C. 8, 19);

    privilegiis nihil derog. (1. 12 C. 5, 62); (1. 1 § 1 D. 2, 12);

    in toto iure generi per speciem devogatur, специальный закон может отменить общее положение (1. 80 D. 50, 17. 1. 41 D. 48, 19);

    ea, quae postea geruntur, prioribus derogant (1. 6 § 2 D. 29, 7); (1. 14 C. 4, 21). Derogatio, вред, убыток, nulla derog. facta fideicommissi petitioni (1. 30 D. 23, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > derogare

  • 7 emolumentum

    выгода, польза, emolum. societatis, противоп. damnum;

    emolum. ac damnum commune sentire (1. 52 § 6. 1. 63 § 8 D). 17, 2);

    emolum. negotiationis, против. periculum (1. 10 D. 18, 4);

    donalio cum omni suo emolum. (1. 11 § 3D. 24, 1); (1. 17 § 2 D. 22, 1);

    emolum. hereditatis (1. 62 D. 31. 1. 4 D. 32. 1 14 § 5 D. 36, 1. 1. 38 § 1 D. 36, 3. 1. 4 D. 37, 8), legati, fideicommissi (1. 34 § 4. 1. 66 pr. D. 31. 1. 71 pr. D. 35, 1. 1. 17 D. 36, 2);

    collationis (1. 3 § 2. 1. 9 D. 37, 6), bon. possessionis (1. 5 pr. eod. 1. 3 § 3 D. 37, 10. 1. 6. D. 38, 6), legis Falc. (1. 56 § 5 D. 35, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > emolumentum

  • 8 evertere

    опрокидывать, поваливать, ev. cisium (1. 13 pr D. 19, 2);

    arbores vi tempestatis eversae (1. 59 pr. D. 7, 1);

    ev. onus in aliquem, наложить (1. 1 § 4 D. 9,1);

    ev. locum, разрушать (1. 2 § 8 D. 2, 11); уничтожать, сделать недействительным: ev iudicium defuncti, testamentum (1. 4 § 1 D. 29, 4. 1. 7 D. 38, 2. 1. 4 C. 6, 28), ius electionis (1. 3 D. 40, 9), legis praeceptum (1. 16 pr. D. 37, 14); разорять, ev. domini patrimonium (1. 1 pr. D. 47, 6). Eversio, разрушение, уничтожение, ad totius domus evers. pertinere (1. 21 D. 1, 18);

    ev. fideicommissi (1. 22 § 4 D. 36, 1). Eversor, расточитель, разоритель (1. 2 C. 12, 24).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > evertere

  • 9 legitimus

    (adi.) legitime (adv.) 1) согласный с законами, законный, по гражданскому праву, напр. ius legit. прот. naturale (§ 14 I. 3, 1);

    conventio legit. = quae lege aliqua confimatur (1. 6 D. 2, 14. 1. 4 § 4 D. 27, 4. 1. 18 D. 46, 2. 1. 2 C. 5, 15);

    legit. actio (1. 2 § 6 D. 1, 2. 1. 14 § 3 D. 19, 5. 1. 19 D. 39, 1. 1. 22 § 2 D. 39, 3. 1. 32 pr. D. 35, 2);

    legit. accusatio (1. 11 § 9 D. 48, 5);

    poena (1. 7 § 1 D. 13, 1. 1. 1 § 3 D. 48, 12);

    legit. crimen (1. 3 § 2 D. 47, 10);

    legit. probationes (1. 25 pr. D. 22, 3. 1. 40 pr. D. 29, 1);

    actus legit. (1. 77 D. 50, 17. 1. 2 § 9 D. 38, 17, 1. 132 pr. D. 45, 1);

    cognatio legit. = civilis (1. 4 § 2. D. 38, 10);

    legit. uxor (1. 4 eod. 1. 7. 19 C. 5, 4. 1. 6 C. 5, 5. 1. 7. 8 C. 8, 47. 1. 19. 24 D. 1, 5);

    legitime quaesitus, прот. spurius (1. 3 § 2 D. 50, 2);

    legit. filius, liberi (1. 45 pr. D. 28, 6. 1. 6. 19. 23 § 2 C. 5, 4. 1. 35 D. 24, 1);

    legitimi curatores (Ulp. XII. 1);

    legitima indicia против. iudicia, quae imperio continentur (Gai. IV. 103 - 109);

    legit. aetas, = совершеннолетие (1. 27 D. 3, 5. 1. 32 § 2 D. 26, 2. 1. 1 pr. D. 27, 7. 1. 20 § 1 D. 34, 3. 1. 41 pr. D. 46, 1. 1. 28 § 2 D. 49, 1. 1. 2 C. 2, 41. 1. 12, C. 5, 37. 1. 1 C. 5, 70. 1. 10 C. 7, 62);

    dies legit, quibus appellare licet (1. 2 C. 7, 67. 1. 3 pr. D. 22, 1. cf. 1. 4 § 5 D. 42, 1. 1. 72 D. 3, 3. 1. 19 D. 4, 4. 1. 13 D. 8, 6. cf. 1. 5 D. 7, 1. 1. 24 D. 24, 1. 1. 10. 11 § 1 D. 3, 2);

    legit. usurae (1. 1 § 3 D. 20, 1. 1. 7 § 4. 7. 10 D. 26, 7. 1. 14-16 C. 4, 32);

    legit. modus usurarum (1. 2 § 8 D. 13, 4. cf. 1. 26 pr. D. 12, 6. 1. 10 § 3 D. 17, 1. 1. 8 D. 20, 2. 1. 13 § 26 D. 19, 1. 1. 34 pr. C. 8, 54. 1. 25 C. 5, 16. 1. 6 § 2 C. 6, 50);

    legit. portio, законная доля (1. 28. § 1. 33 pr. C. 3, 28. 1. 19 pr. D. 38, 2. 1. 1 C. 6, 5);

    partis legit. bon. poss. c. tab. (l. 1 C. 6, 13): legit. hereditas, наследство по закону (ab intestato). против. по завещанию (1. 7 pr. D. 4, 5. 1. 6 § 8. 1. 22 pr. D. 29, 4. 1. 16 pr. D. 34, 9. 1. 7 pr. D. 38, 6. 1. 2 pr. 1. 4 D. 38, 7. 1. 2 § 3. 4. 1. 3 § 1 seq. 1. 4 seq. D. 38, 16. 1. 1 § 3. 5. 8 D. 38, 17);

    ius legitim. hereditatum (1. 37 D. 28, 6. 1. 3 § 2 D. 17, 2. 1. 1 § 9 D. 29, 4. 1. 22 D. 37, 14. 1. 6 § 1 D. 37, 1. 1. 11 § 1 D. 37, 4. 1. 4 C. 6, 38);

    legit. successiones (1. 11 C. 3, 28);

    legit. heres (1. 26 D. 3, 5. 1. 6 pr. D. 5, 2. 1. 1. 2 § 4 D. 38, 17. 1. 1 pr. D. 38, 15. 1. 2 pr. D. 38, 16. 1. 1 § 9 D. 38, 8. 1. 5 eod.);

    successores legit, прот. honorarii (1. 6 § 1 D. 36, 1);

    legit. tutela, legit. tutor (tit. I. 1, 15. 17. 18. D. 26, 4. C. 5, 30. 1. 12 § 1 D. 26, 7. 1. 7 § 1 D. 27, 10. 1. 16 § 1 D. 28, 6);

    legit. testamenti factio (1. 35 pr. C. 3, 28);

    legit. verbis (прот. Graecis verbis) dare tutores, libertates (1. 8 C. 5, 28. 1. 14 C. 7, 2);

    ususfr. legitime (прот. ex causa fideicommissi) alicuius factus (1. 3 D. 7, 6);

    latitudo (viae) legit. (1. 13 § 2 cf. 1. 8 D. 8, 3. 1. 14 D. 8, 2. 1. 3 § 1 D. 11, 8).

    2) относящийся к закону, к праву: legit. opus (prooem. I. § 7);

    legit. scientia (§ 4 eod. 1. 2 § 9 C. 1, 17); также сведущий в законах (1. 2 § 9 eod.).

    3) светский (1. 35 § 5 C. 8, 54).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > legitimus

  • 10 lubricum

    1) скользкое, гладкое место (1. 7 § 2 eod.). 2) опасность, lubrico tutelae praeferre fideicommissi remedium (1. 3 § 3 D. 22, 1); необдуманность: aetatis lubr. captus (1. 11 § 5 D. 4, 4. 1. 3 § 5 D. 22, 5. 1. 7 § 3 D. 48, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > lubricum

  • 11 omittere

    1) оставлять без внимания (1. 5 § 12 D. 39, 1. 1. 8 § 2 C. 9, 12). 2) пропускать мимо: а) не упоминать, omissa fideicommissi verba (1. 67 § 9 D. 31. 1. 13 D. 22, 5. 1. 3. D. 48, 9. 1. 22 § 7 D. 46, 8. 1. 33 § 2 D. 29, 1. 1. 16 D. 28, 2. 1. 4 § 1 D. 37, 4);

    b) не требовать, обойти, omitt. debitorem, fideiussorem autem eius convenire (1. 49 pr. D. 46, 1. 1. 51 § 3 eod. 1. 56 pr. D. 17, 1).

    3) оставлять, а) не исполнять, не предпринимать, отказываться от чего, om. pactum de distrahendo (1. 3 pr. D. 20, 3);

    om. defensionem (1. 5 § 1 D. 42, 4. 1. 5 § 5 D. 46, 7. 1. 34 D. 49, 14. 1. 36 D. 4, 4. 1. 8 § 8 D. 17, 1. 1. 2 § 20 D. 38, 17);

    legis Falc. (1. 27 D. 35, 2. 1. 14 § 1 eod. 1. 63 § 3. cf. 1. 21 D. 36, 1. 1. 19 D. 42, 8. 1. 39 pr. D. 10, 2. 1. 10 § 12. 1. 29 § 4 D. 17, 1);

    actiones (1. 25 § 5 D. 19, 2. 1. 10 § 2 D. 2, 11. 1. 37 pr. D. 4, 4);

    ius omissum repetere (§ 1 eod.);

    b) не хотеть исполнять, совершать чего-нб., omittendo conditionem (iurisiur.) perdere hereditatem legatumve (1. 8 pr. D. 28, 7. 1. 20 § 4 D. 38, 2);

    omitt. mandatum (1. 26 pr. D. 17, 1), officium (1. 1 C. 5, 55. 1. 1 D. 6, 35);

    c) требовать чего-нб., tanta negligentia (magistratus), ut omnem cautionem omitteret (1. 6 D. 27, 8);

    om. stipulationem (1. 1 § 9. 17 D. 36, 3);

    d) приобретать чтонб., quod acquirere emolumentum potuerunt, omiserunt (1. 44 D. 4, 4);

    e) особ. касается того случая, когда кто своевременно не принял наследства, bonorum possessio или отказа, напр. omitt. adire hereditatem (1. 9 D. 38, 16): om. aditionem (1. 14 pr. D. 28, 2. 1. 76 § 1 D. 29, 2. 1. 18 pr. 22 § 1 D. 35, 2);

    hereditatem (1. 24 § 2 D. 4, 4. 1. 19 D. 5, 2. 1. 14 § 3 D. 23, 5. 1. 58 D. 24, 3. 1. 34 § 1 D. 28, 6. 1. 7 § 2. 1. 24. 60 D. 29, 2. 1. 1 § 9. 1. 4 § 2. 1. 6 § 8 D. 29, 4. 1. 53 § 1. 1. 82 § 1 D. 31. 1. 23 D. 35, 1. 1. 1 § 4 D. 36, 4. 1. 20 § 5. 1. 23 pr. D. 38, 2. 1. 4 D. 38, 7. 1. 7 § 3 D. 44, 4. 1. 28 pr. D. 50, 16. Gai. III. 28);

    partem hereditatis (1. 32 D. 32. 1. 30 § 1 D. 34, 4. 1. 76 pr. D. 29, 2. 1. 1 § 12 D. 37, 8);

    institutionem (1. 6 § 8 D. 29, 4. 1. 28 D. 31. 1. 3 C. 6. 26);

    causam testamenti (1. 4 pr. 6 pr. 10 pr. D. 29, 4. 1. 1 pr. 2 pr. 6 pr. 8. 10 § 2. 1. 11. 12 § 1. 1. 18. 21. 22. 27 pr. 28 § 1. 1. 29 eod.);

    omitt. bon. possessionem (1. 14 pr. D. 37, 5. 1. 1 § 2 D. 37, 6. 1. 2 § 8 D. 37, 11. 1. 3 § 9 D. 38, 2. 1. 1 § 5 D. 38, 5. 1. 2 D. 44, 2. 1. 15 D. 44, 7);

    leqatum (1. 31 D. 29, 1);

    fideicomm. (1. 34 § 2 D. 31); тк. прямо omittere = om. hereditatem (1. 14 pr. D. 28, 2. 1. 4 § 1 D. 29, 4. 1. 12 D. 37, 5).

    4) отказываться;

    omitt. possessionem (1. 5 pr. D. 41, 6. 1. 119 D. 50, 17. cf. 1. 4 § 1 D. 4, 7);

    omitt. rem = derelinquere (1. 2 § 1 D. 41, 7);

    in fraudem creditorum pignus omitt. = remittere (1. 18 D. 42, 8);

    om. usuras praeteritas, дарить, не взыскивать (1. 17 § 1. D. 22, 1).

    5) оставлять = relinquere (1. 1 C. 6, 35).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > omittere

  • 12 persecutio

    1) преследование, гонение, а) в собств. см. (1. 5 pr. 1. 44 D. 41, 1);

    b) человека, напр. евреев (1. 26 C. Th. 16, 8);

    pers. bestiae (Gai. II. 67);

    c) пер. судебное преследование, б) вообще, напр. ita sistere, ut actori persecutio loco deteriori non sit, quamvis exactio rei possit esse difficilior (1. 11 D. 2, 11);

    rei persecutionem habere, continere (1. 14 § 2. 1. 16 § 2 D. 4, 2. 1. 7 § 2 D. 13, 1. 1. 3 § 1 D. 38, 5. 1. 4 § 10 D. 39, 2. 1. 6 § 3 D. 42, 1. 1. 10 D. 47, 12. 1. 56 § 3 D. 47, 2. 1. 33 D. 44, 7. 1. 40 pr. D. 4, 4);

    sui iuris persec. (1. 46 D. 2, 14);

    persec. ususfr. (1. 3 D. 2, 9);

    pignoris (1. 40 § 2. 1. 41 D. 13, 7. 1. 14 pr. 1. 17. 29 § 2 D. 20, 1. 1. 44 § 5 D. 4. 3. 1. 5 § 1 D. 44, 3);

    bonorum (1. 45 § 9 D. 49, 14);

    fideicommissi (Gai. II. 282);

    hereditatis (1. 5 § 4 D. 37, 5);

    legati (1. 16 § 7 D. 38, 2. 1. 2 pr. 1. 7 § 4 D. 38, 1. 1. 45 § 1 D. 19, 2. cf. 1. 2 pr. D. 49, 16);

    privata persec. (1. 2 § 1 D, 47. 8); в) в тесн. см. отыскивание своих прав посредством extraordinaria cognitio прот. actio, petitio (1. 28 D. 44, 7. 1. 18 § 1 D. 46, 4. 1. 23 D. 46, 8. 1. 4 § 1 D. 49, 17. 1. 10. 49. 178 § 2 D. 50, 16).

    2) конвой = prosecutio (1. 7 C. 1, 55).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > persecutio

  • 13 repudiatio

    rĕpŭdĭātĭo, ōnis, f. [repudio], a rejection, refusal, disdaining (rare, but good prose):

    supplicum,

    Cic. Mur. 4, 9:

    fideicommissi,

    Cod. Just. 6, 42, 26.— Absol.:

    mihi simulatio pro repudiatione fuerit,

    Cic. Att. 12, 51, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > repudiatio

См. также в других словарях:

  • Karl Heinrich Haase — (* 24. November 1785 in Leipzig; † 19. Juli 1868 in Lößnig) war ein deutscher Jurist, Appellationsrat, Rittergutsbesitzer und Politiker (Juste Milieu). Er war langjähriges Mitg …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»